Ja to dopiero mam problem! Chore dziecko! Chemioterapia! To jest prawdziwy problem! Z ocenianiem problemów spotykamy się całe życie. Zawsze, kiedy z kimś rozmawiałam w trakcie chemioterapii swojego dziecka i słyszałam „No, ale ja to mam taki mały problem. Ty to dopiero masz problemy!”, odpowiadałam „Dla każdego jego problem jest największy” Nie jest to też … Czytaj dalej „Twój problem, to nie problem”

Świat zwolnił i zwariował jednocześnie. Od kilku tygodni wszyscy namiętnie instruują społeczeństwo w jaki sposób myć ręce, unikać infekcji, doszkalają w sztuce dezynfekowania i zachowania bezpieczeństwa. Dla większości to takie nowe. Nagle stało się najważniejsze, najistotniejsze. Stało się wyznacznikiem przetrwania. Zaskoczę Cię. Dla onkorodzin to żadna nowość. Od chwili pierwszej chemii, aż do wielu lat … Czytaj dalej Epidemia i higiena – nowa rzeczywistość

Strach ciąży, nie jest powierzchowny. Chowam go głęboko tam, skąd chciałabym, aby nie wyszedł. Ale ja wiem, że on tam jest i czeka. Wystarczy impuls i ciska gromy. W naszych mikro onkospołecznościach mam wrażenie, że przeżywamy wspólnie. To jest coś naszego, ale niewysłowionego, intymnego zarazem i niedostępnego dla tych nie-onko. Nie robi z nas nikogo … Czytaj dalej Onkospołeczność

Pewna znajoma, której sytuacja zdrowotna dziecka była naprawdę patowa, rzekła "Gdyby był złoty strzał dla dziecka, to poszłabym na to. Żeby nie cierpiało". Widziała jak dziecko cierpi, męczy się, gaśnie. Może już zgasło. I ja to widziałam. Z jednej strony współczułam jej z całego matczynego serca i się cieszyłam z drugiej. Cieszyłam się, że my … Czytaj dalej Trudne myśli w onkoleczeniu. Wszyscy je mamy.

"Mama nie może dziecku pokazać, że płacze". Te i inne teksty są na porządku dziennym. Od lekarzy, pielęgniarek, sanitariuszy, nauczycieli. Mogę wymieniać do jutra. Zmienia się jedynie osoba- z trzeciej na drugą: "Nie możesz się załamywać", "Musisz być silna", "Musisz przez to przejść". Jak mam to przejść? Najbardziej wkurwiającym tekstem jest jednak lapidarne połączenie dwóch … Czytaj dalej „Mama nie płacze. Mama musi być silna”

Będąc na tym etapie leczenia zdążyłam już swoje dziecko pochować kilka razy, tak samo jak zdążyłam wydać je za mąż i widzieć jak wspaniale sobie radzi w dorosłości. Nigdy wcześniej nie miałam takich wizji. Ani jednych, ani drugich. Właściwie to nigdy nie myślałam o przyszłości jako takiej moich dzieci. Myślałam za to o swojej własnej, … Czytaj dalej Eye opener

Kiedyś przeglądałam posty facebookowe z życzeniami urodzinowymi, zdjęcia dzieci i ich tortów. Teraz same nekrologi. Nekrologi dzieci. W jakim kurewskim świecie przyszło mi żyć